احساس بیهدفی بعد از جدایی، کاملاً طبیعیه (ولی موندن توش نه)
گاهی جدایی فقط فاصله گرفتن دو نفر نیست…
گاهی یه تکه از روحمون جا میمونه، مخصوصاً وقتی سالها با یه آدم زندگی کردیم، رویا ساختیم، خاطره ساختیم، و حتی آیندهمونو باهاش تصور کردیم.
یه همراهِ عزیزمون نوشته بود:
«من از کسی که باهاش ۶ سال در رابطه بودم جدا شدم. الان حس میکنم هدفی ندارم، انگیزه ندارم، زندگیم الکی داره میگذره. هر چی هم پاکسازی میکنم، آروم نمیشم. احساس میکنم زندگیم بیامیده…»
این حرف دل خیلیاست. اگه شما هم الان همچین حسی دارین، بدونین که تنها نیستین. بیانگیزگی بعد از جدایی یه فاز خیلی طبیعی تو مسیر رشد درونیه. ولی خوبه بدونیم که این فقط یه مرحلهست، نه مقصد نهایی.
برزخ رشد چیه؟ و چرا اینقدر درد داره؟
وقتی از یه رابطه عاطفی، شغلی یا حتی خانوادگی جدا میشیم، انگار یهجور خلأ توی قلب و ذهنمون درست میشه. نه اون آدم هست، نه اون رویاهامون… ولی هنوز هم رویاهای جدید شکل نگرفتن.
ما توی چیزی قرار میگیریم که اسمش رو میذاریم برزخ رشد.
یه فضای خاکستری که نه هنوز خرابههای قبلی رو کامل جمع کردیم، نه ساختمون جدیدی ساختیم.
اینجا جاییه که اگه عجله کنیم، میافتیم. ولی اگه بمونیم، بشنویم و درک کنیم، ازش یه خودِ تازه بیرون میاد.
اولین قدم: فشار برای خوشحال بودن رو بردارین
همه جا حرف از مثبتاندیشی و جذب و شادیه… ولی واقعیت اینه که توی دورهی سوگ عاطفی، شما حق دارین حالتون خوب نباشه.
پاکسازی خوبه، مفیده، اما وقتی ازش توقع دارین مثل قرص مسکن باشه، نتیجه نمیده.
کاری که الان باید بکنین، اینه که بشینین کنار قلبتون. مثل یه مادر دلسوز، به خودتون بگین:
«باشه عزیزم، ناراحت باش. اشکالی نداره.»
همین جمله میتونه یه نقطهی عطف باشه برای شروع مسیر شفا.
تمرینی برای شفا
تمرین سادهای که امید رو برمیگردونه (حتی اگه خیلی کمرنگ باشه)
یه تمرین ساده داریم که خیلیا باهاش تونستن از دل تاریکی، نور کوچیکی پیدا کنن:
به مدت ۷ شب، قبل از خواب، بنویسین:
۳ تا چیز کوچیک که بابتش توی همون روز، احساس شکرگزاری دارین.
مثلاً:
یه فنجون چای خوشعطر
یه نفس عمیق توی هوای تمیز
اینکه امروز از تخت بلند شدین و زندهاین.
اینا کمک میکنه مغزتون دوباره نور ببینه، حتی اگر یه ذره. نور، راهشو پیدا میکنه… همیشه.
زندگیتون بیهدف نیست، فقط فصلش عوض شده
الان توی مرحلهی تخریب هستین. و این، قبل از هر ساختنی لازم و ضروریه.
شاید فکر کنین همهچی تموم شده، ولی واقعیت اینه که کتاب زندگیتون هنوز بازه، و فصل بعدی قراره با دستای خودتون نوشته بشه.
قراره خودتون رو دوباره بسازین. ولی اینبار، آگاهانهتر، عمیقتر و محکمتر.
پیشنهاد برای شروع دوباره: دوره «آوای صلح»
من یه دوره دارم به اسم آوای صلح، که دقیقاً برای همچین روزایی طراحی شده.
اگه دوست دارین یه راه امن و معنوی برای بازیابی خودتون پیدا کنین، این دوره میتونه براتون مفید باشه.
دوره آوای صلح (صلح با خود، جهان و آدمها)
در پایان…
بیانگیزگی بعد از جدایی یه حقیقته، نه یه شکست.
به خودتون فرصت بدین.
با خودتون مهربون باشین.
گریه کنین، بنویسین، دعا کنین، یا فقط نفس بکشین.
همهی اینا، خودش یه جور حرکت به سمت نوره.
و فراموش نکنین، حتی توی دلِ تاریکی، همیشه کسی هست که با عشق کنارتونه… ما کنار شماییم.
خدا هدایت کنه ما رو
متشکرم ، عالی بود