تا حالا براتون پیش اومده که یه لحظه احساس کنید تمام ارزشتون به نگاه و تایید بقیه بستگی داره؟ این حس که اگه کسی به ما توجه نکنه یا تاییدمون نکنه، انگار چیزی رو گم کردیم؟
اینجا جاییه که مفهوم «گرسنگی ابدی» وارد بازی می‌شه. اگه سلف لاو یا همون خوددوستی تو زندگی‌مون نباشه، تایید دیگران می‌شه تنها چیزی که روح ما باهاش زنده می‌مونه و بدون اون، احساس پوچی می‌کنیم.
چرا سلف‌لاو مهمه؟
خوددوستی به این معنیه که فرد اول از همه برای خودش ارزش قائل باشه. اگه این حس به‌درستی تو وجودمون نهادینه بشه، دیگه نیازی نداریم تایید بقیه رو دنبال کنیم تا احساس رضایت کنیم.
سلف‌لاو به ما این قدرت رو می‌ده که تو هر شرایطی احساس خوبی نسبت به خودمون داشته باشیم و بدونیم که برای بودن و دوست داشته شدن نیازی به تایید بقیه نداریم.
گرسنگی ابدی و تایید طلبی
گرسنگی ابدی همون نیازه که اگه سلف‌لاو نداشته باشیم، برای جبرانش دنبال تایید بقیه می‌گردیم. تایید گرفتن شاید برای یه لحظه ما رو خوشحال کنه، اما اگه تمام ارزشمون رو بهش وابسته کنیم، مثل یه نوشابه گازدار که اولش شیرینه، ولی بعدش به‌جای سیراب شدن، تشنه‌تر می‌شیم.
وقتی به جای خوددوستی، تایید دیگران می‌شه منبع اصلی رضایت ما، همیشه تو این جستجوی بی‌پایان می‌مونیم.
اثرات نبود سلف‌لاو بر زندگی روزمره
نبود سلف‌لاو می‌تونه توی تمام جنبه‌های زندگی تأثیر بذاره. از اعتماد به نفس پایین گرفته تا ترس از شکست، نگرانی دائمی در مورد نظر بقیه و درگیر شدن با افکار منفی. برای کسی که خودش رو دوست نداره، هر نظر منفی یا حتی بی‌توجهی، می‌تونه زخم بزرگی تو روحش ایجاد کنه.
مثال زندگی واقعی
تصور کنید کسی که تو یه محیط کاری مشغول به کاره و هر روز دنبال تایید مدیرش هست. اگر یه روز این تایید رو دریافت نکنه، دچار احساس بی‌ارزشی و استرس شدید می‌شه. این فرد، به جای اینکه روی رشد خودش تمرکز کنه، تمام انرژی‌ش رو صرف جلب رضایت بقیه می‌کنه و این به مرور باعث تحلیل رفتن توانش می‌شه.
چگونه سلف‌لاو رو تو زندگی نهادینه کنیم؟
- پذیرش خود: اولین قدم توی سلف‌لاو، قبول خودمونه. باید بدونیم که هر کسی ضعف‌ها و نقاط قوتی داره.
- تعیین حد و مرز برای انتظارات دیگران: وقتی مرزهای مشخصی برای ارتباطات و انتظارات بقیه بذاریم، دیگه نیازی نداریم که خودمون رو مدام به خاطر اونا تغییر بدیم.
- تمرین شکرگزاری: یکی از بهترین راه‌ها برای تقویت سلف‌لاو، شکرگزاری برای داشته‌هامونه. تمرین شکرگزاری باعث می‌شه ذهنمون بیشتر به چیزهایی که داریم توجه کنه تا به چیزهایی که نداریم.
نتیجه‌گیری
در نهایت، هر کدوم از ما باید یاد بگیریم که خودمون رو دوست داشته باشیم. وقتی به سلف‌لاو برسیم، دیگه تایید بقیه نمی‌شه تنها غذای روح ما و دیگه توی این گرسنگی ابدی نمی‌مونیم. از خودتون بپرسید: امروز چه کاری می‌تونم بکنم که یه قدم به خوددوستی نزدیک‌تر بشم؟
برای عمیق‌تر شدن توی این موضوع، پیشنهاد می‌کنم دوره عزت نفس پایه رو شرکت کنید و تمریناتش رو جلو ببرید تا با دونستن قوانین طلایی عزت نفس و اعتماد به نفس و نهادینه کردن اونها، سلف لاو خودتون رو تقویت کنید:
سلام. مطلب عااالی 🌺 ممنون .
در مورد تایید شدن ، از محیط پیرامونم اینجوری یاد گرفتم که وقتی تایید نمیشم یعنی همه چی خوبه و مشکلی نیست 💯 و وقتی که در زمینه ای انتقاد میشم یعنی توی اون زمینه عاااالی بودم 🙂. عمدتا چیزی که عمومیت داره اینه که خیلیاااا عادت ندارن بقیه رو تایید کنند. پس نظر اونا، نظر اوناس به ما زیاد ربطی نداره. 🤭🙂 اگر تایید وجود داشته باشه که عالیه، ولی اگرم نبود دنبالش نمیگردم……
سپاس
بسیار عالی و مفید
👌🙏💚
متشکرم مفید بود
متشکرم ، عالی بود
باز هم نکات جالب و شنیدنی…..
انگار دیگران برای ما از هر چیزی مهمترند متاسفانه
میتونیم فقط برای خودمون و خدا زندگی کنیم ، ونوقت دیگه تائید کسی رو نمی خواهیم