در این پست وبلاگ میخوام در مورد موضوعی توضیح بدم که در جلسۀ دوم ماه چهارم صحبت کردیم. انواع خشم و روش برخورد با این احساس چه از طرف خودمون و چه دیگران.
احساس خشم چیه و چه نشانه هایی داره؟
از بچگی احساس عصبانیت رو بهمون خیلی بد توضیح دادن. همه جا به ما گفتن خشم خوب نیست. ما نباید عصبانی بشیم. خشم مثل خوردن زهر هست.
مخصوصا در جامعۀ ما به شدت این احساس ممنوع هست. کسانی که خشمشون رو ابراز میکنن، به عتوان یک مکانیزم دفاعی ناسالم تعریف شده در صورتی که اصلاً اون خشم نیست.
بلکه این احساس یک احساس خوب و مفیدی هست.
اما چرا ما فکر میکنیم که احساس خشم، احساس بدی ست؟
چون که از بچگی این احساس رو در درون ما سرکوب کردن. این تفکر رو در درون ما نهادینه شده که احساس خشم چیز خوبی نیست.
این موضوع رو با مثالی از حیوانات توضیح میدم.
یک حیوان به هیچ وجه اضطراب رو تجربه نمیکنه. چون که احساس گناهی نداره.
اما اگه دقت کنید در بقیۀ احساسات مثل عصبانیت با ما انسانها مشترک هستن.
چرا به ما گفتن که خشم چیز خوبی نیست؟
در ابتدا احساس خشم رو توضیح میدم تا مفهومش کاملاً باز بشه.
ما در برابر احساس خشم دو مکانیزم دفاعی داریم؛ یعنی وقتی خشم میخواد بالا بیاد به دو صورت عکسالعمل نشون میدیم.
گروه اول
کسانی هستن که نمیخوان این خشم رو ببینن. پس چیکار میکنن؟
سکوت میکنن، آهنگ غمگین گوش میدن و یه جوری حواس خودشون رو پرت میکنن و تو خودشون میریزن.
این افراد، گروه اول هستن، یعنی تا احساس خشم میخواد فعال بشه؛ سکوت میکنن، اهنگ غمگین گوش میکنن و با کارهایی که میکنن از اونور بوم میافتن.
گروه دوم
آدمایی هستن که فریاد میکشن، داد میزنن و اگه چیزی اطرافشون باشه اون چیز رو پرت میکنن یا میشکونن. دعوا میکنن، فحش میدن، کتک کاری میکنن و…
این افراد هم احساس خشم رو نمیبینن. فکر میکنن که الان عصبانی هستن. در صورتی که این رفتارشون خشم نیست…
ما توی خشم به هیچ وجه کتک کاری نداریم. توی خشم به هیچ عنوان دعوا نداریم.
درسته که تُن صدا بالاتر میره. یه قاطعیتی به وجود میاد اما لحن دعوایی نیست.
اصلی ترین ویژگی احساس خشم
ویژگی اصلی محترمانه بودنش هست که شاید کمی عجیب به نظر بیاد.
اگه من دعوا کنم، کتک کاری کنم، فحش بدم، احساس عصبانیت نیست. پس چیه؟
پرخاشگری کردن هست.
پرخاشگری یک مکانیزم دفاعی ست که در برابر احساس خشم داریم.
یعنی اون طرف فکر میکنه که عصبانی شده، در صورتی که هیچ کدوم از نشانههای خشم رو در بدنش نداره.
یا مثلاً کسی که عصبانی میشه. کیسه بوکس رو میگیره و یک ساعت به اون کیسه بوکس ضربه میزنه. شاید توی اون لحظه اروم بشه؛ اما در روزهای ۀینده خشمش بیشتر و بیشت میشه.
چرا؟
چون اون احساس خشم واقعی نبود. اگه احساس خشم رو به صورت درست و واقعی تجربه کنه، از حجمش کم میشه و کمکم از بین میره.
اما چرا دوباره عصبانی تر میشه؟
چونکه هیچ عصبانیتی رو تجربه نکرده. چون که فکر میکنیم، خشم یعنی دعوا، کتک کاری، فحش، بی ادبی و…
به همین دلیل این احساس رو بد میدونیم.
از این زاویۀ دید که نگاه کنیم بله راست هم میگفتن. عصبانیت چیز خوبی نیست؛ اما این چیزی که خوب نیست، خشم نیست.
خشم واقعی چه نشانه هایی داره؟
دستامون مشت میشه. فکمون سفت میشه. تو صورتمون حالت خشم دیده میشه. تمام بدنمون محکم هست.
این نشانهها از انسانهای نخستین میاد که برای دفاع از خودشون به این شکل رفتار میکردند و از طریق DNA به ما ارث رسیده.
اگه انسان پرخاشگری هستیم چه کار باید انجام بدیم؟
اگه ادمی پرخاشگری هستید یعنی اگه داد میزنید، فحش میدید، کتک کاری میکنید، اگه مادر هستید بچتون رو کتک میزنید و…
راهحل اینه که باید اون احساس رو محکم توی بدنتون نگه دارید؛ یعنی دستاتون سفت بشه، مشت بشه و محکم توی سینه هاتون اون خشم رو تجربه کنید.
و به محض اینکه خواستید، پرخاشگری کنید دیگه پرخاشگری نمیکنید. چون که اون خشم رو توی بدنتون نگه داشتید.
اگه توی دسته اول هستید که عصبانیتتون رو توی خودتون میریزید و اصلاً هیچ نشانهای توی بدنتون نیست، کلاً سرکوبش کردید. حالا شما باید همون حالت عصبانیت رو در خودتون بگیرید یعنی قشنگ دستاتون رو سفت کنید. فکتون سفت میشه. شکمتون داغ میشه و…
به این صورت مدام تمرین کنید که رفتهرفته، اون حس توی بدنتون شکل بگیره.
اولش ممکنه یه خشم خیلی زیادی بالا بیاد.
چرا؟
چون که توی این مدت زمانی که زندگی کردید تمام اون خشمها رو سرکوب کردید. تمام اون خشم ها رو ندیدید، با یک مکانیزمهای دفاعی از اون خشم فرار کردید. اینجا وقتی این کار هارو انجام بدید، ممکنه که در ابتدا خیلی خشمتون بالا بیاد. شما اصلاً قرار نیست کاری کنید. حتماً هم تنها باشید که این تمرین رو انجام بدید و حتماً اول بزارید توی بدنتون شکل بگیره.
عزیزانی که توی گروه دوم بودن.
به جای اینکه بخوان پرخاشگری کنند. اون خشم رو نگه میدارن و عزیزانی که توی گروه اول بودن. اون خشم رو سعی میکنن که در خودشون به وجود بیارن و تجربه کنن.
رفته رفته که این تمرین رو که انجام بدید، توی بدنتون شکل میگیره.
اگه ما به خشم دسترسی نداشته باشیم چه اتفاقی برای ما میافته؟
به راحتی حق مارو میخورن. نمیتونیم از خودمون دفاع کنیم. نمیتونیم به سراغ هدفمون بریم؛ یعنی اگه خشم درست و مفید تو بدنم باشه و به این احساسم هم دسترسی داشته باشم. میتونم به قدرت درونی خودم وصل بشم و با قدرت زندگی کنم. به سراغ اهدافی که دارم، برم.
استفادههای مفید از خشم
با قدرت به سراغ هدفم میرم؛ مثلاً میخوام نقاش بشم. موسیقی یاد بگیرم. ورزش کنم. به دنبال اهدافم برم و…
از قدرت عصبانیت مفید استفاده میکنم و در مسیر درست به کار میبرم. ابتدا در بدنم و بعد تو مسیر درست زندگی؛ یعنی با قدرت این خشم رو تجربه میکنم. با قدرت به سمت هدفم میرم.
اگه این احساس درست و سازنده در بدنم باشه باعث میشه صبح ما با انگیزه از خواب بلند بشیم.
چرا؟
چون من به قدرتم دسترسی دارم. پس با انگیزه زندگی میکنم.
اگه کسی بخواد به من بی احترامی کنه با قدرت ولی محترمانه از خودم دفاع میکنم. نمیزارم کسی حقم رو بخوره، اجازه نمیدم که کسی به من بی احترامی کنه.
اگه خشم نباشه چه اتفاقی میافته؟
به راحتی برده میشم. مثلاًً دوستم حق من رو خورده، خیلی دوستش دارم؛ اما یه جایی من رو اذیت کرده، بی احترامی کرده و یا یه حرفی زده که من رو اذیت کرده و…
اگه من به این حسم دسترسی نداشته باشم، همچنان لبخند میزنم و اون خشم رو نمیبینم. اون احساس کمکم زیاد میشه و بعد چه اتفاقی میافته؟
تبدیل میشه به نوع دوم خشم که کینه ست.
ارتباط عصبانیت و نفرت
وقتی که این احساس زیاد بشه و ما اون رو نبینیم تبدیل به کینه و نفرت میشه. ما از اون آدم و رفتارش نفرت داریم.
چرا؟
چون اون خشمها رو ندیدم و جمع شده تا اونقدر زیاد شده که تبدیل به کینه و نفرت شد. اگه ما این احساس رو به درستی و سالم تجربه میکردیم دیگه از این اتفاقها نمیافتاد.
مرحله دوم: ابراز خشم اصلی ترین چیزی که باید یاد بگیریم اینه که محترمانه بیان کنیم.
از دست دوستم عصبانی شدم و کاملا محترمانه بهش میگم که دوست عزیز من ما چه قدر باهم خوبیم، چه قدر باهم صمیمی هستیم و چه قدر حال خوبی رو باهم تجربه میکنیم.
وقتی توی اون جمع که تو اون حرف رو به من زدی، من خیلی از دستت عصبانی شدم. چون که تو برام مهمی و من با تو صمیمی هستم، میخوام که دلیل این صحبتت رو بدونم. چرا اونجا این حرف رو به من زدی؟
این حرف تو، حرف درستی نبود که به من زدی. کاملاً اون احساس رو میبینید، تجریه میکنید و توضیح میدید.
دیگه واکنش طرف مقابل برای ما مهم نیست. مهم اینه که من احساس عصبانیت رو درست دیدم، تجربه و ابرازش کردم. چندبار که این روش رو انجام بدید، متوجه میشید که چه قدر اروم میشید.
قدرت درست و مفید خشم
ولی ما داریم در این جلسه یعنی جلسۀ دوم ماه چهارم از احساس خشم صحبت میکنیم. از یک احساس مفید و سازنده صحبت میکنیم. شما به قدرت خشم نیاز دارید. اگه عصبانیت نباشه چجوری میتونیم زندگیمون رو بسازیم. به رویاهامون برسیم. به اهدافم دست پیدا کنیم. با همسرم، بچهم، توی زندگی شخصی خودم و… قدرت عصبانیت درست نیاز دارم.
اگه این احساس درست و سازنده نباشه، نتیجۀ کار خراب میشه. باعث میشه تا پرخاشگر بشن، ادم میکشن، دعوا میکنن و هم به خودش و هم به طرف مقابلشون آسیب میزنن.
اگه هم به مرحله ابراز نرسه، تبدیل به اضطراب میشه. دلیلش هم به خاطر اینه که نتونستم این احساس رو درست و سازنده در درونمون تجربه کنبم. انسانی که از نظر روانی سالمه همهی احساسات رو در جای درست خودش تجربه میکنه. یکی از اونا خشم هست که امروز در این جلسه یعنی جلسۀ دوم ماه چهارم کامل توضیح دادم.
رفتار مناسب در مورد بی احترامی دیدن
وقتی که بهمون بیاحترامی میشه، با قدرت حرفمون رو میزنیم. اگه غریبه ست، میگیم آقای محترم شما اجازه ندارید به من بیاحترامی کنید، خانم محترم شما اجازه ندارید به من بیاحترامی کنید.
با قدرت ولی محترمانه میگیم. درگیر نمیشم و کاری نمیکنم.
در مورد افراد نزدیک زندگیمون که خیلی از نظر دلبستگی بهشون نزدیک هستیم. وقتی آسیب میخوریم معمولاً احساس اولیه ما نسبت بهشون عصبانیت هست
باز هم باید اون احساس رو به درستی توی بدنمون ببینم، تجربهش کنم و بعد اگه شرایطتش بود، ابرازش کنم.
در پایان
مقالات زیادی در مورد مهارت نه گفتن، مدیریت خشم و … وجود داره. همۀ اینا به خاطر اینه که ما به خشممون دسترسی نداریم. اگه به خشممون وصل باشیم، همهی این موضوعات کنار میره.
توضیحاتی در مورد این دوره
در این ماه یعنی ماه چهارم از دورۀ سیستم رشد شخصی پاشو به موضوعاتی مثل احساس خشم، اضطراب، اندوه، شادی و داشتن یک رابطۀ عاطفی درست و… پرداختیم. این دوره بسیار دورۀ مهم و کاربردی ست.
برای تهیۀ این دوره اینجا رو کلیک کنید.
مدت طولانی با خشم سرکوب شده درگیر بودم واقعا احساس سرسرختی هست هنوزم دارم روش کار میکنم انشالله به زودی کنترلش رو به دست میگیرم چرا که بهم قدرت میده
درود بر شما،
جالب بود،چون خشم رو با پرخاشگری یکی میدونستم،چون اخیرا پرخاشگری بیشتری برام میاد بالا،و این احساس رو خشم میدونستم،مرسی یاسین عزیز که تفاوت خشم و پرخاشگری رو زیبا گفتی،🙂🙂❤️❤️❤️
راجع به هر موضوعی مطلب دارید، عالی هستبن شما
بدرخشید☆☆☆☆
با سپاس از استاد ولی خانی عزیز به خاطر ضبط این دوره ارزشمند
موفق و پیروز باشید
چقدر آموزنده تشکر 👏👏♥️
چقد حس خوبیه وقتی آدم حسای خودشو به نحو درست شناسایی کنه و در رمان خودش ازشون استفاده کنه
دارم سعی می کنم ناظر باشم. در مقابل همه رویدادها. به ویژه عوامل ایجادکننده خشم در درونم. پیش داوری و قضاوت نکنم. خودمم هم آرام تر شدم.
با دوره های شما یاد گرفتم در مقابل خشم آگاه باشم و آرام تر. خداروشکر خیلی بهتر می توانم شرایط ایجادکننده خشم را مدیریت کنم. سپاسگزارم
اسناد شما به همه چیز نگاه متفاوتی دارید
عالی بود سپاس فراوان🌹🌹🌹🙏🙏
وقتی با داده های اشتباه بزرگ میشیم و هیچ کدوم از حس هامون رو نمی شناسیم و کاملا غلط باهاشون رفتار میکنیم این مقاله و دوره ها کمک زیادی میکنه .
سیپورت سیپورت سیپورت
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
درود به شما استاد گرامی
عالی بود این مقاله
سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم
من واقعا فک میکردم نباید خشم باشه یا اینکه من نباید اصلا خشمگین بشم ولی الان فهمیدم هرچیزی باید سرجای خودش باشه تا به موقع استفاده بشه
و طرز استفاده اس که مهمه..
من واقعا نمیدونستم که خشم محترمانه هم داریم چون توی ذهن ما خشم همراه با بی احترامی حک شده.خیلی ممنون از شما بابت این مقاله زیبا
بله در ماه چهارم سیستم پاشو خیلی عالی و روان درباره انواع احساسات صحبت شده بود و خیلی برام مفید بود
عالی بود . سپاس
بسيار عالي بود هيچوقت خشم رو اينطوري نگاه نكرده بودم و چقدر اطلاعاتم نسبت به خشم اشتباه بود. ممنون استاد كه كامل و جامع توضيح داديد👏🏻🌺🌺🌺
چقدر زیبا توضیح دادید،تا امروز خشم رو به عنوان یه ویژگی منفی میدیدم ولی الان متوجه شدم که متعادل بودن همین ویژگی چقدر سازنده میتونه باشه،بی نهایت سپاسگزارم
🙏🙏🙏🙏
بسیار عالی سپاس
این مطلب در مورد خشم خیلی برام تازگی داشت و کاملا آموزنده بود، دقیقا ما تفاوت خشم و پرخاشگری رو نمیدونیم خیلی جالب توضیح داده شد سپاسگزارم
بسیار عاااالی بود👌ممنون