شمس تو قاعده نهمش یه تعریف زیبا از صبر ارائه میده: “صبر کردن به معنای ماندن و انتظار کشیدن نیست. به معنای آیندهنگر بودن است.” این یعنی صبر فقط این نیست که بنشینیم و منتظر باشیم تا چیزی اتفاق بیفته. صبر اینه که با چشمهای آیندهنگر به زندگی نگاه کنیم و بدونیم که بعد از هر سختی، یه روز خوب در راهه.
من هم در مورد صبر قبلا توی یه پست وبلاگ توضیح دادم که اگه دوست داشتید میتونید یه سر به اونجا بزنید: مفهوم صبر و شکیبایی در زندگی
شمس میگه: “صبر چیست؟ به تیغ نگریستن و گل را پیش چشم مجسم کردن است، به شب نگریستن و روز را در خیال دیدن است.” این یعنی صبر اینه که وقتی توی شرایط سخت قرار میگیریم، بتونیم زیباییهایی که بعد از این سختیها میآد رو تصور کنیم. مثلاً وقتی یه تیغ رو میبینیم، باید بدونیم که این تیغ میتونه یه گل زیبا رو به وجود بیاره. یا وقتی شب رو میبینیم، باید بدونیم که فردا صبح یه روز جدید و روشن در راهه.
شمس ادامه میده: “عاشقانِ خدا صبر را همچون شهد شیرین به کام میکشند و هضم میکنند.” این یعنی کسایی که واقعاً به خدا عشق میورزن، صبر رو نه به عنوان یه چیز تلخ، بلکه به عنوان یه چیز شیرین میبینن. اونها میدونن که صبر کردن بخشی از روند زندگیه و بدون صبر، نمیشه به چیزهای خوب رسید.
و در نهایت، شمس میگه: “میدانند زمان لازم است تا هلال ماه به بدر کامل بدل شود.” این یعنی همه چیز توی زندگی زمانبره. ماه هم که اول هلال کوچیکیه، باید صبر کنه تا به بدر کامل تبدیل بشه. پس ما هم باید صبر کنیم و بدونیم که همه چیز توی زمان خودش اتفاق میافته.
این قاعده بهمون یادآوری میکنه که صبر کردن فقط انتظار کشیدن نیست، بلکه آیندهنگر بودن و دیدن زیباییهای بعد از سختیهاست. اگه بتونیم صبر رو به عنوان یه چیز شیرین ببینیم و بدونیم که زمان همه چیز رو درست میکنه، زندگی برامون راحتتر و زیباتر میشه.
پس دفعه بعد که توی یه شرایط سخت قرار گرفتید، به این فکر کنید که صبر کردن فقط انتظار کشیدن نیست، بلکه دیدن آیندهای روشنه که در راهه. شاید این نگاه بتونه بهتون کمک کنه تا با صبر بیشتر، زندگی بهتری داشته باشید.
این مفهوم همون چیزی هست که توی قانون تکامل توضیح داده شده. برای درک بهتر این موضوع و قوانین جهان هستی، پیشنهاد میکنم دوره قوانین جهان هستی رو دریافت کنید:
شرح دیگر قواعد شمس تبریزی:
گر تو اِشکالی به کلّی و حَرَج
صبر کن، الصّبرُ مِفتاحُ الْفَرَج
متشکرم