شمس تبریزی، عارف بزرگ قرن هفتم، تو قاعده ششمش یه نکته مهم رو مطرح میکنه: “اکثر درگیریها، پیشداوریها و دشمنیهای این دنیا از زبان منشأ میگیرد.” این یعنی خیلی از جنگها و دعواهایی که توی زندگی میبینیم، از حرفهای بیجا و قضاوتهای نادرست شروع میشن. شمس بهمون یادآوری میکنه که نباید به هر حرفی زیاد اهمیت بدیم و با کلمهها درگیر بشیم.
شمس میگه: “تو خودت باش و به کلمهها زیاد بها نده.” این یعنی نباید اجازه بدیم حرفهای دیگران روی ما تأثیر بذاره یا مارو از مسیرمون منحرف کنه. هر کسی ممکنه حرفهای مختلفی بزنه، ولی مهم اینه که ما خودمون باشیم و به حرفهای بیاساس اهمیت ندیم.
علاوه بر این، شمس یه مفهوم زیبا رو مطرح میکنه: “در دیار عشق زبان حکم نمیراند. عاشق بیزبان است.” این یعنی عشق واقعی نیازی به حرف زدن نداره. عشق با قلب صحبت میکنه، نه با زبان. وقتی دو نفر واقعاً عاشق هم باشن، نیازی نیست با کلمهها احساساتشون رو نشون بدن. عشق خودش رو با سکوت و حضور نشون میده.
این قاعده بهمون یادآوری میکنه که خیلی از مشکلات زندگی از حرفهای بیجا و قضاوتهای نادرست شروع میشن. اگه بتونیم کمتر به حرفهای دیگران اهمیت بدیم و بیشتر به قلبمون گوش بدیم، زندگی آرامتر و شادتری خواهیم داشت. عشق واقعی هم نیازی به حرف زدن نداره، چون خودش رو با سکوت نشون میده.
پس دفعه بعد که توی یه بحث یا درگیری گیر کردید، به این فکر کنید که شاید همهچیز از یه حرف بیجا شروع شده. سعی کنید کمتر قضاوت کنید و بیشتر به قلبهاتون گوش بدید. شاید اینطوری بتونید آرامش واقعی رو پیدا کنید.
برای درک بهتر این قاعده پیشنهاد میکنم دوره آوای صلح که مربوط به ایجاد صلح درونی با خودمون، جهان و خداوند هست شرکت کنید:
شرح دیگر قواعد شمس تبریزی:
واقعا همینطوره ، بهتره به جای حرف زدن در جایی که لزومی نداره، سکوت کنیم
هنر سخن گفتن.
چند روز پیش اتفاقی از رادیو شنیدم در مورد ارزش سکوت از زبان یکی از بزرگان دین که خیلی برای خودم تکان دهنده بود و اینکه در سنجش میزان گرانبهایی اگر در یک کفه ترازو سخنان خوب و با ارزش قرار بگیرد و در کفه دیگر سکوت.کفه سکوت سنگین تر است و قیمتی تر.
عالی بود ممنون