اگه خدا دوستم داره، چرا بهم پول نمیده؟!
این سؤال، از اون سؤالاست که شاید خیلیا ته دلشون از خودشون پرسیدن، ولی هیچوقت جرأت نکردن با صدای بلند بگن. یکی از مراجعین ما، با همین دردِ درونی اومده بود سراغ ما و میگفت:
«فکر میکنم خدا دوستم نداره، چون همیشه بیپولم!»
خب، بیاین با هم این باور بازدارنده رو بشکافیم، بررسیش کنیم، از نظر منطقی و دینی خنثیش کنیم، و بعد یه باور جدید و سازنده جایگزینش کنیم. چون تا وقتی اینجور باورا ته ذهنمون نشستن، هیچ دورهای، هیچ تکنیکی، و هیچ کاری، نتیجهی واقعی نمیده.
رد کردن این باور با منطق ساده
۱. پول داشتن، نشونهی عشق خدا نیست!
اگه قرار بود میزان پول توی حساب بانکی نشوندهندهی میزان محبوبیت ما پیش خدا باشه، الان خیلی از میلیاردرای دنیا باید از پیامبرها و اولیای خدا میبودن!
در حالیکه خیلیها که حتی به وجود خدا باور ندارن، ثروتمندن و زندگیهای پر زرقوبرق دارن.
پس پول، پاداش عشق خدا نیست؛ یه ابزار دنیویه که قانون داره.
۲. فقر الزاماً نشونهی قهر خدا نیست
پیامبر اسلام (ص) سالها زندگی سادهای داشتن. خیلی از اولیای خدا سختی کشیدن. اگه ملاک عشق خدا، ثروت مادی بود، اونا باید پولدارترینهای زمین میبودن، نه؟
۳. پول نداشتن، اغلب نتیجهی باورها و برنامهریزیهای ذهنیه
یعنی ممکنه ما توی ناخودآگاهمون کلی الگوی محدودکننده داشته باشیم:
- پول کثیفه
- من لیاقتشو ندارم
- پولدارا آدمای بدین
و از همه مهمتر:
“خدا منو دوست نداره، پس نباید بهم پول بده!”
این فکر، خودش در رو میبنده!
این باور از نگاه قرآن و دین
۱. خداوند “رزاق” هست، یعنی بخشندهی روزی برای همه
«إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ»
(ذاریات، ۵۸)
رزقرسوندن، کار خداست. قدرت بینهایتی هم داره.
پس کسی که رزق نمیگیره، مشکلش در “ارتباط”شه، نه اینکه خدا حواسش نیست یا دوستش نداره.
۲. خدا وعده داده که اگه شکر کنیم، زیاد میکنه
«لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ»
(ابراهیم، ۷)
افزایش نعمات، نتیجهی شکره. یعنی اگه بهجای تمرکز روی نداری، رو داشتههامون تمرکز کنیم، زیاد میشه.
۳. رحمت خدا همه رو دربر میگیره
«وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ»
(اعراف، ۱۵۶)
حتی اونی که خودش فکر میکنه لیاقت نداره، باز هم شامل رحمت خداست. فقط کافیه خودش بخواد وارد این مدار بشه.
باور جدید و سالم
«خدا عاشق منه، و چون منو دوست داره، هم یادم میده چطور ثروت رو جذب کنم، هم مسیرهاشو برام باز میکنه.»
باوری که به جای ترس، امنیت میآره. بهجای احساس قربانی بودن، حس قدرت و ارزشمندی میده. اما شاید بپرسین:
“مگه میشه؟ واقعاً خدا اینقدر مهربونه؟”
جوابش اینه: آره، کاملاً میشه! بیاین با هم دلایل منطقیش رو بررسی کنیم.
۱. آفریدهشدنمون خودش یه نشونهی عشقه
هیچ هنرمندی، بیدلیل اثر هنری خلق نمیکنه. وقتی یه نقاش، یه تابلوی زیبا میکشه، توی رنگبهرنگ اون تابلو، یهجور عشق ریخته. ما هم اثر خداوندیم.
وقتی خدا ما رو آفریده، یعنی خواسته که باشیم. یعنی هرکدوممون یه دلیل برای بودن داریم.
«فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ»
پس مبارک است خدایی که بهترین آفرینندگان است. (مؤمنون، ۱۴)
آیا خدایی که لقبش “بهترین خالق”ه، میتونه موجودی رو خلق کنه و بعد ولش کنه؟ نه.
ما بخشی از عشق اوییم، و همونقدر که ما ازش دور شدیم، اون همچنان نزدیکه.
خلقشدنمون خودش یه سند زندهست برای اینکه خدا دوستمون داره.
۲. قانونهای ثروتجذبکردن برای همهست
ثروت، مثل نور خورشیده. خورشید نمیپرسه کی خوبه، کی بده. فقط میتابه.
خدا هم قوانینی تو این دنیا گذاشته که بیطرفانه کار میکنن. مثل قانون کاشت و برداشت:
- اگه بکاری، درو میکنی.
- اگه ذهنتو برای ثروت آماده کنی، ثروت میاد سمتت.
خدا گفته: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ»
یعنی اول ما باید درونمون رو عوض کنیم، تا بیرونمون عوض شه. (رعد، ۱۱)
حالا سؤال اینجاست: ما چقدر ذهنمون رو برای جذب ثروت آماده کردیم؟
چقدر باور داریم که “من لایق ثروتم چون آفریدهی خدام”؟
ثروت، برای اونیه که آمادهشه. نه برای اون که حس میکنه طرد شده.
۳. خدا عاشق تغییره
یکی از زیباترین ویژگیهای خدا، اینه که هیچوقت از تغییر کردن ما ناامید نمیشه.
هر لحظه، درِ جدیدی باز میکنه، الهامی میفرسته، فرصتی میفرسته؛ فقط کافیه بگیم:
“خدایا، من دیگه نمیخوام توی این وضع بمونم. کمکم کن!”
در همون لحظه، اون هزار تا راه جلوی پای ما میذاره.
این جملهی معروف رو شنیدین؟
“وقتی یک قدم بری سمت خدا، اون ده قدم میاد سمتت.”
درسته، چون اون عاشقه… عاشق تغییری که از ته دل میخوایم.
نکته:
خدا ما رو با عشق خلق کرده. توی وجودمون قدرت خلق، انتخاب و جذب گذاشته.
قوانین جهانش رو طوری چیده که هرکس بخواد، بتونه رشد کنه.
و هر وقت تصمیم بگیریم که تغییر کنیم، حمایتش ازمون شروع میشه.
کافیه باور کنیم که اون دوستمونه، نه دشمنمون.
و از همین جا، این جمله رو زمزمه کنیم:
«خدایا متشکرم که دوستم داری. متشکرم که ثروترو به من نشون میدی و مسیرهاشو برام باز میکنی. من آمادهام.»
جمعبندی نهایی
اگه اینو ته دلتون قبول کردین که «خدا دوستم نداره»، بدونین که اون صدا از خودتون نیست؛ از یه بخشی از ذهنتونه که از زخمهای گذشته داره فریاد میزنه.
حالا وقتشه آرومآروم این صدا رو پاک کنیم و یه صدای جدید جایگزینش کنیم:
“خدایا، متشکرم که دوستم داری، حتی وقتی خودم باور ندارم. متشکرم که یادم میدی چطور مدار ثروت رو باز کنم.”
همین جمله، میتونه شروع یه تحول باشه.
گه دوست دارین روی این باور عمیقتر کار کنین، دورههایی مثل «مسترکلاس باور پلاس» و «مسترکلاس بودن» طراحی شدن تا دقیقاً همین باورهای پنهان رو پیدا و پاکسازی کنن.
هر وقت آماده بودین، مسیر بازه… خدا همیشه با شماست.
حتی وقتی شما فکر میکنین تنها هستین.
✔️✔️👏👏👏
خدایا شکرت برای اینهمه نعمت و فراوانی