داستان سختی و ایمان به خداوند در شرایط سخت و راهکار عملی اون

ایمان و آرامش به خداوند همیشه محور اصلی کار منه. شما این جمله رو از من بارها شنیدین و شاید تو ذهنتون این سوال پیش بیاد که این ایمان یعنی چی و چطوری میشه تو شرایط سخت هم بهش پایبند بود؟

حالا توی این پست می‌خوایم در مورد این صحبت کنیم که چطوری می‌تونیم تو سختی‌ها، تو ناممکن‌ها، ایمانمون به خدا رو نگه داریم. خیلی وقت‌ها پیش میاد که شرایط جوری میشه که آدم حس می‌کنه همه چی غیر ممکنه. ولی اگه یه چیزو باید بدونیم، اینه که غیر ممکن فقط یه تصور ذهنیه.

چالش‌ها و ظرف توانایی ما

خداوند هیچ وقت چیزی رو که خارج از ظرفیت ما باشه جلو رومون نمی‌ذاره. هر سختی، هر چالش و هر مانعی که تو زندگی میاد، درسش دقیقاً متناسب با ظرفیت و توانایی ماست. شاید اولش به نظر بیاد که نمی‌تونیم از پسش بربیایم، ولی اگه کمی صبر و ایمان داشته باشیم، متوجه می‌شیم که اینم یه مرحله دیگه از رشد و یادگیری ماست.

دفعه بعد که تو یه شرایط سخت گیر کردید و همه چی غیر ممکن به نظر رسید، یادتون باشه که این فقط یه مرحله دیگه از سفر زندگیه.

باید به خداوند ایمان داشته باشید و بدونید که هیچ مانعی نیست که نتونید ازش عبور کنید، چون همه چیز به‌اندازۀ ظرفیت خودتونه.

هر چی ایمان و صبرتون بیشتر باشه، راحت‌تر می‌تونید از این چالش‌ها عبور کنید و به اون آرامش درونی برسید. اینو همیشه تو ذهن داشته باشید: غیر ممکن فقط تو ذهن ماست، نه توی واقعیت.

ایمان به خداوند در شرایط سخت

ایمان به خداوند وقتی بیشتر به چشم میاد که تو شرایط سخت قرار می‌گیریم. خب راستش توی روزای خوب و شرایط راحت، ایمان داشتن خیلی کار سختی نیست. آدم همه چی رو روبه‌راه می‌بینه و به راحتی حس می‌کنه که خدا هست و داره حمایتش می‌کنه. ولی اون جایی که واقعاً مفهوم واقعی ایمان مشخص می‌شه، همون لحظاتیه که زندگی به آدم فشار میاره و همه چی به هم ریخته به نظر میاد.

ما باید توی روزای خوب و راحت‌تر زندگیمون، از فرصت استفاده کنیم و روی خودمون، باورها و ایمانی که به خدا داریم، کار کنیم.

باید این روزا رو به عنوان فرصت آماده‌سازی ببینیم. چون وقتی شرایط سخت می‌شه، همون کار کردن‌ها و خودشناسی‌ها و باورهامون به چالش کشیده می‌شه. انگار یه جور تست و امتحانه که ببینیم چقدر پیشرفت کردیم و چقدر واقعاً روی خودمون کار کردیم.

داستان اعتماد به خدا

خود من هم مثل بقیه، خیلی وقت‌ها تحت فشار قرار می‌گیرم. لحظه‌هایی هست که حس می‌کنم دیگه بسه، خسته شدم، می‌خوام همه چی رو ول کنم. از فکر کردن، از ایده پردازی، از خلق محتوا و حتی از هر چیزی که تو مسیر کاری و زندگی حرفه‌ایم هست.

انگار دیگه هیچ چیز درست پیش نمی‌ره و تمام تلاشم بی‌فایده بوده. ولی اینجاست که خداوند همیشه یه جوری پیامش رو به موقع می‌رسونه. وقتی که دیگه حس می‌کنم به آخرش رسیدم، یه چیزی یا یه نشونه میاد که بهم یادآوری می‌کنه باید استقامت کنم.

پیامی که امروز به دلم اومد همین بود: “استقامت کن.”

شاید همه چی سخت باشه و مسیر پر از بالا و پایین باشه، ولی خداوند همیشه یه راهی می‌فرسته، فقط باید باور داشته باشیم و دست از تلاش نکشیم.

باید بدونیم که توی هر شرایط سخت، رشد و درسی هست که باید بگیریم و این لحظات فقط مراحل گذرایی هستن که ما رو قوی‌تر می‌کنن.

همانا كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداى يكتاست آنگاه پايدارى نمودند، فرشتگان بر آنان فرومى‌آيند كه مترسيد و اندوه مداريد و شما را مژده باد به آن بهشتى كه نويد داده مى‌شديد.

“ترجمه دکتر مجتبوی”

وقتی که به عبارت “آنگاه پایداری نمودند” یا “آنگاه استقامت ورزیدند” فکر می‌کنم، ناخودآگاه یاد درس ایمان می‌افتم. درسی که تو دوره “ایمان” خیلی بهش پرداختم و با بچه‌ها در موردش زیاد حرف زدم. این یه جور تلنگره که بهم یادآوری می‌کنه همیشه تو لحظات سخت باید استقامت داشته باشم و این جزئی از سبک زندگی معنوی منه. این دیدگاه که به همه چیز یه جور خاص و متفاوت نگاه کنم، طوری که شاید خیلی از آدمایی که می‌شناسم، اینطور نمی‌بینن و به مسائل نگاه نمی‌کنن.

مثلاً همین آیه رو در نظر بگیرید. شاید وقتی خیلی‌ها اینو می‌خونن، یه برداشت ساده و سطحی ازش داشته باشن. اما وقتی عمیق‌تر بهش فکر می‌کنی، می‌بینی که این جمله یه قدرت عجیبی تو خودش داره.

معنیش اینه که تو شرایط سخت، وقتی که زندگی بهت فشار میاره، اون لحظه‌ای که دیگه به نظر میاد توان ادامه دادن نداری، همون لحظه‌ایه که باید پایداری کنی.

استقامت ورزیدن یعنی اینکه به جای اینکه زود تسلیم بشی، یه قدم دیگه برداری. یعنی حتی وقتی دنیا بهت می‌گه دیگه نرو جلو، تو همون موقع است که باید استقامت نشون بدی.

این دقیقاً همون چیزی بود که خداوند بهم یاد داد. هر بار که خسته شدم و خواستم دست بکشم، یه جوری این پیام به دلم افتاد که باید پایداری کنم. این همون درس ایمان و استقامته که همیشه بهم کمک کرده تو مسیرم بمونم و جلو برم، حتی وقتی که همه چی به نظرم سخت و غیرممکن می‌اومد.

مراحل عملی ایمان به خداوند

وقتی به این آیه فکر می‌کنم، برام مثل یه نقشه راه می‌مونه، یه دستورالعمل که خداوند برای مسیر زندگی به آدم داده. این آیه برام چندتا بخش داره که به وضوح راه رو نشون میده و میگه چطور باید قدم‌به‌قدم جلو بریم:

اولین قدم اینه که “بگو: پروردگار من خدای یکتاست.” یعنی باید قلباً و زباناً اعتراف کنی که خدای تو یکیه و همه چی تحت کنترل اونه. باید به این باور برسی که هیچ چیزی تو این دنیا خارج از قدرت و اراده اون نیست. این خودش یه جور تسلیم شدنه، یعنی قبول کنی که تو تنها نیستی و خداوند همیشه همراهته.

قدم دوم “پایداری کن.” یعنی بعد از این که ایمان به خداوند رو تو قلبت جا دادی، حالا باید استقامت داشته باشی. شرایط سخت میاد، مشکلات و چالش‌ها پیش میاد، ولی باید محکم بمونی و به اون ایمان پناه بیاری. اینجاست که آدم رو به چالش می‌کشه، چون پایداری کردن توی لحظات سخت، هنر واقعی ایمانه.

حالا وقتی این دو تا قدم رو برداشتی – یعنی اول خدا رو پذیرفتی و بعد تو شرایط سخت پایداری کردی – بقیه کارها رو خداوند خودش برات انجام می‌ده. فرشته‌هاش رو می‌فرسته، که همون انرژی مثبت و امید قلبیه که آروم‌آروم تو وجودت حس می‌کنی. دیگه نمی‌ترسی، غمگین نمی‌شی، چون این انرژی‌های خوب از سمت خدا بهت می‌رسه و دلت رو پر از آرامش می‌کنه.

در نهایت، بهشت که همون حل شدن مسئله‌ت هست، بهت نوید داده می‌شه. یا حتی اگه اون مسئله به ظاهر حل نشه، قلبت پر از آرامش و ایمان می‌شه.

این یه جور حالت درونی و قلبیه که به تو اطمینان می‌ده، حتی اگه نتیجه اون چیزی که فکر می‌کردی نباشه، باز هم همه چی خوبه و خداوند همراهت بوده و هست. این روند، در واقع همون مراحل عملی ایمان به خداونده که من هر روز دارم تو زندگیم تمرینش می‌کنم و بهش پایبندم.

پیام دوم آیه: حضور در لحظۀ حال

پیام دوم این آیه، برام یه چیز فوق‌العاده عمیق رو روشن کرد: حضور در لحظۀ حال. وقتی به اون بخش “مترسید و اندوه مدارید” فکر می‌کنم، یه جور بیداری عمیق تو قلبم ایجاد می‌شه. انگار خدا با این جمله می‌خواد به ما یاد بده که ما معمولاً یا توی گذشته گیر می‌کنیم یا از آینده می‌ترسیم.

اگه خوب فکر کنیم، متوجه می‌شیم که ترس همیشه مربوط به آینده‌ست. ما از چیزی که هنوز نیومده و ممکنه تو آینده اتفاق بیفته، می‌ترسیم. نگرانی‌مون از چیزاییه که هنوز نشده و شاید اصلاً هیچ وقت نشه. از طرف دیگه، غم و ناراحتی‌هامون همیشه به گذشته برمی‌گرده. برای چیزایی که قبلاً اتفاق افتاده و دیگه دست ما بهشون نمی‌رسه، غصه می‌خوریم.

حالا خدا تو این آیه بهمون می‌گه که فرشتگانش رو می‌فرسته و اونا به ما میگن که نترسید و غمگین نباشید. این یعنی چی؟ یعنی اینکه بیا از گذشته و آینده بیرون بیا و به لحظۀ حال برس. چون فقط تو همین لحظه است که خداوند با ماست، تو همین حال حاضر ما می‌تونیم آرامش و حضورش رو حس کنیم.

همۀ اینا وقتی اتفاق می‌افته که مراحل قبلی رو درست انجام بدیم. اول به یاد خداوند باشیم و ایمان بیاریم که “پروردگار من خدای یکتاست” و بعد هم پایداری کنیم، همون چیزی که همیشه تو دوره‌ها می‌گم: “تحت هر شرایطی ادامه بده.” این دقیقاً همون درس مهمیه که خدا داره به ما می‌ده.

وقتی تو لحظه حال باشی و به خداوند ایمان داشته باشی، نه از آینده می‌ترسی و نه از گذشته ناراحتی.

برای من، این آیه یه یادآوری بزرگ بود. درست وسط یه بحران روحی سخت بودم که این پیام بهم آرامش داد و ایمانم رو قوی‌تر کرد. حس کردم این درس و این تجربه بزرگ رو با شما عزیزانم هم به اشتراک بذارم تا همه با هم از این تجربه لذت ببریم و این شراب روحانی رو با هم بنوشیم.

حالا دوست دارم نظر شخصی خودتون رو درباره این درس و این پیام برام کامنت کنید. چه چیزی ازش دریافت کردید و چطور تو زندگیتون می‌تونید از این آموزه استفاده کنید؟

برای عمیق‌تر شدن موضوع

وقتی که پاک‌سازی می‌کنیم، باید بلد باشیم که چجوری مشکلاتمون رو رها کنیم تا در بهترین زمان و حالت به بهترین نتیجه‌ها برسیم. اما مبحث رهاسازی، بسیار پیچیده‌ ست.

در این دوره یاد می‌گیرین که چجوری مشکلاتتون رو بعد از اینکه پاکسازی کردین، رها کنین و نتیجه رو به خداوند بسپارین. مفاهیم این دوره بسیار مهم هستن.

دورۀ رها سازی و توکل

دورۀ ایمان یکی از دوره‌هایی ست که بیشترین استقبال رو داشته. در این دوره مفاهیم ایمان، توکل، آرامش و… رو به طور کامل شرح و بیان کردم.

در این دوره بسیاری از عبارات و مفاهیمی که به اشتباه برای ما تعریف شده بود رو باز تعریف کردم تا با نگاهی نو به دنیا، خداوند و… بتونیم زندگی‌مون رو به همون نسبتی که تغییر می‌کنیم بهبود بدیم. بهای این دوره بسیار اندک و به نسبت مطالب ارزشمندی که ارائه شده تقریباً رایگانه.

دورۀ ایمان

همۀ ما در زندگی با چالش‌ها و مشکلات زیادی رو به‌روبه هستیم. در مسیر پاکسازی ممکنه نتونیم فرق بین الهامات درونی یا شهود رو از گفتگوهای ذهنمی‌مون تشخیص بدیم.

در دورۀ نشانه‌ها رو دنبال کن، موضوع شهود و الهامات درونی رو یاد می‌گیرین و می‌تونین با استفاده از این توانایی و قدرتی که به دست اوردین، مسیر درست رو تشخیص بدین تا به اهدافتون برسین.

دورۀ نشانه‌ها رو دنبال کن ( شهود)