باورهای غلط رایج بین مردم: پاکسازی کردن باورهای غلط در مورد خدا

در این پست وبلاگ میخوام در مورد موضوعی که در جلسۀ اول از دورۀ نور که از سری دوره‌های هک واقعیت هست و بهش پرداختم صحبت کنم.

این دوره در مورد مسائل فقهی و شخصی قرآن مطرح نمی‌شه چون من یاسین رحمانی متخصص قرآنی نیستم. در این دوره قراره که در مورد جملات و آیاتی که در زندگی من تاثیر داشته صحبت کنیم و باورهایی که باعث می‌شه تا بتونیم زندگی‌مون رو بهتر کنیم رو در درونمون نهادینه کنیم.

اهمیت شکرگزاری

قرآن با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده و اولین سوره هم حمد به معنای شکرگزاری ست.

مسئله شکرگزاری در تمام مکاتب و ادیان بسیار مهم هست. در سوره حمد خداوند یک روش و قالبی رو برای دعا کردن به ما یاد می‌ده. در واقع خداوند به ما یاد می‌ده که چه جوری دعا کنیم.

ابتدای قرآن با دعا کردن شروع شده که اهمیت دعا کردن رو نشون می‌ده.

خداوند در این سوره از زبان انسان دعا می‌کنه تا ما یاد بگیریم. سوره حمد بسیار دعای قدرتمندی ست که تمام آیاتش بسیار زیباست. خیلی خوبه که شکل و فرم دعا کردنمون به این صورت باشه یعنی مثل سوره حمد.

همونطور که می‌دونید تکرار کردن یک موضوع باعث نهادینه شدنش در درون ما می‌شه که در نهایت به رفتار تبدیل می‌شه و نتایجی رو در زندگی ما خلق می‌کنه.

در بسیاری از ادیان و همچنین در دین اسلام آمده که مثلاً یک ذکری رو تکرار کنید ثواب داره.

یا در هر نماز ما ۲ بار سوره حمد رو می‌خونیم که در واقع تکرار می‌شه.

علت این تکرارها چیه و چرا انقدر تأکید می‌شه که تکرار کنید؟

به خاطر اینه که مفاهیم در ما نهادینه بشه و تبدیل به باور بشه. چون باورها هستند که زندگی ما رو شکل می‌دن در این سوره هم ما یک سری مفاهیم رو تکرار می‌کنیم تا تبدیل به باور درونی ما بشه.

اولین باور

 به نام خدای بخشاینده مهربان

در جلسۀ اول دورۀ نور مفصلاً توضیح دادم و در اینجا اشاره‌ای می‌کنم که ما این آیه رو زیاد تکرار می‌کنیم و شاید فکر کنید که تبدیل به کلیشه شده. این آیه در اصل یک کد بزرگی ست که به ما یادآوری می‌کنه که خداوندی که ما رو خلق کرده بخشنده و مهربان است.

 ما چقدر به این موضوع باور داریم و خداوند رو بخشنده و مهربان می‌دونیم و چقدر به این موضوع نزدیک هستیم؟

اگه به این آیه باور و اعتقاد داشته باشیم دیگه در مشکلات و مسائل گیر نمی‌کنیم. دیگه خودمون رو گناهکار نمی‌دونیم و مجازات نمی‌کنیم. دیگه به خودمون گیر نمیدیم که تو گناهکاری و باید عذاب بشی و سیستم خود مجازاتی رو در حق خودمون انجام نمیدیم‌.

سیستم خود مجازاتی یعنی چی؟

وقتی به دنبال کارهایی می‌ریم که به ما آسیب می‌زنه در واقع در عمق ناخودآگاهمون خودمون رو آدم بدی می‌دونیم. آدمی می‌دونیم که چون گناهکاره پس لایق مجازات شدن هست. به همین دلیل رفتارها و انتخاب‌های انجام می‌دیم که به ما آسیب می‌زنه و یا در رابطه‌ای وارد می‌شیم که تحقیر می‌شیم و ما رو نادیده می‌گیرن و در اون رابطه حال خوبی نداریم.

وقتی که خداوند رو بخشنده و مهربان بدونیم و عمیقاً خودمون رو باور کنیم دیگه خودمون رو مجازات نمی‌کنیم. حالت افسردگی یا ناامیدی نداریم. چون می‌دونیم و باور داریم که خداوند بخشاینده و مهربان هست. چون می‌دونیم و باور کردیم و مهربانی و بخشندگی خداوند رو پذیرفتیم. پس به دنبال کارهایی می‌ریم که به رشد و شکوفایی‌مون کمک می‌کنه.

وقتی که خودمون رو نبخشیم چه اتفاقی می‌افته؟

وقتی که ما خودمون رو نمی‌بخشیم خود به خود به مسیری هدایت می‌شیم که ناامیدی، گرفتاری، کارها و رفتارهای نامناسب رو برای ما به وجود میاره. چون خودمون رو لایق مجازات و تنبیه می‌دونیم اما وقتی که خودمون رو ببخشیم در مسیر سازندگی، رشد و شکوفایی قرار می‌گیریم.

خداوند بخشنده و مهربان است

خداوند در خیلی از آیات فرموده که توبه کن خداوند مهربان‌ترین مهربانان است ولی متأسفانه ما به این آیات توجهی نداریم و مدام احساس گناه داریم.

راهکار چیه؟

مدام تکرار کنیم خداوند بخشنده و مهربان است و در طول روز به این صفات خداوند فکر کنیم تا کم کم بتونیم بپذیریم که خداوند بخشنده و مهربان است. ما باید باور کنیم که خداوند ما رو می‌بخشه. باید این باور در ما نهادینه بشه تا رفتار و انتخاب‌های ما و واقعیت زندگی ما هم تغییر کنه.

آغاز کلام با نام خدا

من در تمام جلسات این جمله رو می‌گم به نام خداوند بخشنده مهربان و برای من این جمله کلیشه نیست. چون در واقع به خودم یادآوری می‌کنم که خدایی هست که بخشنده و مهربانه. بخشش خداوند رو در خودم جاری می‌کنم. این جمله برای من یک عبارت تأکیدی ست که در ابتدای تمام صحبت‌هایم می‌گم و تکرار می‌کنم تا یادم بمونه که خودم، خودم رو عذاب نده. چون خداوند بخشنده و مهربان است.

 باورپذیری

تمام آیات سوره حمد یک باور قدرتمند هستند و باعث می‌شن تا ما به پذیرش برسیم و بتونیم این باورها رو در خودمون نهادینه کنیم. پذیرش ابتدایی انجام شده که ما در این دوره‌ها هستیم و شرکت می‌کنیم و در مرحله بعد تکرار باورها و گفتگو کردن با خودمون در مورد این باورهای قدرتمند و سازنده ست تا در درونمون کاملاً نهادینه بشه و در زندگی‌مون تبدیل به رفتار بشه.

بخشی از تکرار کردن‌ها یعنی به این جلسات گوش بدید. وقتی که جلسات هر دوره‌ای که شرکت کردین رو بارها گوش می‌کنید، کم‌کم در ناخودآگاهتون ثبت می‌شه و در زندگی‌تون خلق می‌شه.

در آیه دوم خداوند می‌فرماید سپاس و ستایش خدایی رو است که پروردگار جهانیان است

یعنی هیچ چیزی بالاتر از اون نیست. اعتقاد و باور به این جمله باعث می‌شه تا دیگه شرک نداشته باشیم. چون به یادمون می‌مونه که همه کاره خداست. دیگه منتظر نمی‌مونیم تا کسی برای ما کاری انجام بده یا کسی برای ما پارتی بازی کنه و ما به اهدافمون برسیم.

با تکرار این دعای زیبا مدام به خودمون یادآوری می‌کنیم که سپاس و ستایش فقط مخصوص خداوند هست.

 پس از خداوند سپاسگزاری می‌کنیم و در مجموع به خودمون یادآوری می‌کنیم که ابتدا از خداوند تشکر کنیم و بعد خداوند رو ستایش کنیم و بپرستیم. چون خداوند پروردگار تمام جهانیان هست یعنی هم این جهان و هم جهان‌های دیگه. پروردگار تمام جهان‌هاست یعنی می‌تونه هر کاری انجام بده و هر چیزی رو درست کنه.

در ادامه خداوند می‌فرماید آن بخشنده و مهربان.

به این خاطر که مبادا این تصور رو داشته باشید که مثل حاکمان عصبانی و خشمگین هست. خداوند مهربان و بخشنده ست.‌ اصلی‌ترین صفت خداوند بخشندگی و مهربانی اوست. خداوند به ما یاد می‌ده که چجوری دعا کنیم و می‌فرماید که من یعنی خداوند رو به بخشندگی و مهربانی یاد کنید. صفت مهربانی و بخشندگی یعنی رحمان و رحیم بودنش دو بار در این سوره اومده که اهمیت این موضوع رو نشون می‌ده.

چرا از صفات بخشندگی و مهربانی دو بار استفاده شده؟

بخشندگی و مهربانی باعث پاک‌سازی درونی ما می‌شه. خداوند ما رو می‌بخشه اما ما خودمون رو نمی‌بخشیم. تکرار و تأکید این دو صفت به این دلیل هست که به ما بگه خداوند بخشنده ست و می‌بخشه ولی تو خودت رو نبخشیدی و خودت رو لایق عذاب می‌دونی و فکر می‌کنی که خداوند تو رو عذاب می‌ده.

در ادامه امده، خداوند روز حساب و پاداش.

که همون قانون جهان هستی ست. اگه خوبی کنیم خوبی و اگه بدی کنیم بدی می‌بینیم؛ یعنی کارما.

 در این آیه از جنبه مثبت استفاده کرده و کلمه عذاب و یا هر کلمه‌ای که نشان دهندۀ ترس و ناامیدی هست رو به کار نبرده. گفته پاداش یعنی اگه ما خداوند رو سپاس بگیم و ستایش کنیم، خداوند هم در ازای کاری که ما کردیم ما رو هدایت می‌کنه و پاداش می‌ده.

تنها تو رو می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جویم.

 این آیه باعث می‌شه تا همیشه خداوند رو بپرستیم و فقط از خداوند کمک بخواهیم نه از دیگران مثلاً رئیس شرکت یا رئیس بانک. البته ما از افرادی که بهمون کمک می‌کنن و دستان خداوند هستن تشکر و قدردانی می‌کنیم اما این باور رو باید در خودمون نهادینه کنیم تا نوع نگاه ما به خداوند تغییر کنه.

وقتی که ما این وظیفه رو انجام می‌دیم و از خداوند می‌خواهیم که ما رو به سمت راه درست هدایت کنه، چون ما نمی‌دونیم که چی درست و چی اشتباهه و چون نمی‌دونیم از خداوند می‌خوایم که ما رو هدایت کنه. در واقع ما ۵ آیه اول رو انجام می‌دیم و بعد از خداوند می‌خواهیم که ما رو هدایت کنه. به عبارتی اگه ما این کارها رو انجام می‌دیم در مداری قرار می‌گیریم که می‌تونیم هدایت خداوند رو متوجه بشیم.

 در آیه آخر وقتی خداوند ما رو هدایت می‌کنه ما در مسیر کسانی قرار می‌گیریم که خداوند به آنها نعمت داده.

نعمت یعنی چه؟

نعمت یعنی تمام چیزهایی که مثبت و درست هست. مثل پول، خانوادۀ خوب، سلامتی و هر چیزی که باعث آرامش ما می‌شه. کسانی که سلامتی و ثروت دارند و پر از نعمت هستند کسانی هستند که در مسیر هدایت خداوند قرار گرفتند.

هدایت خداوند چگونه است؟

به وسیلۀ کتاب، انسان‌ها، دوره‌های آموزشی و هر چیزی که باعث بشه تا در ما تلنگری ایجاد بشه و ما رو به یاد خودمون بندازه و به این فکر کنیم که کجا هستیم، کجا قرار داریم و باید به کجا بریم و باعث بشه تا در مسیر خودآگاهی و خودشناسی قرار بگیریم.

برای تهیۀ این دوره اینجا رو کلیک کنید

دورۀ نور ( نهادینه کردن باورهای قرآنی)