در این مقاله میخواهیم در خصوص بخشش و بخشیدنِ خودمون صحبت کنیم. موضوعی که در قالب ابزار پاکسازی به روش هواپونوپونو طراحی و تولید شده و بسیار قدرتمند و اثر بخش هست. بخشش خود به خاطر هر کاری که از گذشته تا به الان انجام دادیم. کارهایی که عمدی یا سهوی بوده و شاید به یادمون نباشه.
زمانی که خودمون رو ببخشیم از عذاب وجدان یا بارگناهی که به دوش میکشیم رها میشیم. در بسیاری از اوقات زمانی که خودمون رو میبخشیم متوجه میشیم که از دیگران هم رنجشی به دل نداریم. در واقع با بخشیدنِ خودمون اونها رو هم میبخشیم و متوجه میشیم که اگه اشتباه یا سهل انگاری بوده از طرف خودمون بوده و مسئولیت اتفاقات زندگیمون رو میپذیریم و به همین دلیل نه از کسی توقع داریم و نه طلبکار هستیم که بخواهیم ببخشیم.
بخشش خودمون یعنی چه؟
بخشش یعنی سوختگی که خوب شده اما جای سوختگی هنوز وجود داره. وقتی میبینی یاد خاطره میافتی اما دیگه نمیسوزی. هیچ حسی نداری و یادت نمیاد سوختگی چجوری بود و چه حسی داشت. فقط میدونی که دیگه نباید به اتش یا هرچیزی که باعث سوختگیت شده نزدیک بشی. اگه هم مجبور شدی احتیاط کنی تا دوباره برات رخ نده.
همۀ ما دچار سوختگیهای متعدد شدیم. از دوران کودکی تا به الان و در هر سن و سالی که هستیم این تجربه رو داشتیم. اگر سوختگی هامون خوب شده و دیگه حسی نداریم یعنی بخشش کامل انجام شده؛ اما اگه هنوز زخمش تازه هست و باعث درد و آزار ما میشه یعنی هنوز به فکرش هستیم و به نوعی درگیرشیم. کسی که ما رو سوزونده و به ما زخم زده کارش رو تموم کرده و رفته. چه در زندگیمون باشه و چه نباشه مهم نیست. مهم آینه که ما داریم با اون سوختگی زندگی میکنیم. به خاطر این درد و حس نمیتونیم از زندگیمون لذت ببریم به زیباییها و داشتههامون فکر کنیم. خودمون رو از زندگی محروم کردیم در واقع داریم بابت کاری که دیگران کردند خودمون رو مجازات میکنیم.
آیا هنوز وقتش نرسیده که خودمون رو درمان کنیم؟
تا به کی با زخمهای درونمون زندگی کنیم؟
هر چی بوده تموم شده. این بدن برای منه. این قلب واسۀ منه. اگه من درمان نکنم و التیام ندم تا ابد باید دردش رو تحمل کنم.
چرا نمیتونیم خودمون رو ببخشیم؟
بزرگترین دلیل برای اینکه نتونیم ببخشیم ذهن ماست. ما میخواهیم خودمون رو ببخشیم و رها بشیم اما ذهن اجازه نمیده و با حرفها و گفتگوهایی که داره مانع میشه. چون کار ذهن حفظ بقاست. به این روش میخواد از ما محافظت کنه. در صورتی که برنامههای درون ذهنمون اشتباه و بازدارنده هست.
در واقع وقتی که تصمیم میگیریم خودمون رو ببخشیم و رها کنیم داریم عزت نفسمون رو تقویت میکنیم و پی به ارزش ذاتی خودمون میبریم. اینکه چقدر ارزشمندیم حتی بدون اینکه کاری انجام بدیم و یا اگه اشتباهی مرتکب شده باشیم.
اگه نخواهیم که خودمون رو توجیه کنیم که مثلاً در فلان سال من مجبور شدم چنین کاری رو انجام بدم یا چارهای نداشتم مسیر بخشش رو درست طی کردیم. چون در این حالات، حس قربانی بودن داریم و این حس برای توجیه بخششِ خود مناسب نیست.
تنهای دلیلی که میتونیم برای بخشش خود بیاریم آینه که ما به اندازۀ علم و دانش و آگاهی خودمون کار انجام دادیم. انچه بلد بودیم و فکر میکردیم درست هست رو انجام دادیم.
البته الان که در مسیر خودشناسی هستیم و میدونیم که با استفاده از پاکسازی و شهود میتونیم متوجه بشیم چه کاری درست هست و اون کار رو انجام بدیم.
وقتی که ببخشم جایی از قلبمون که پر از کینه و خاطرات نادرست بوده باز میشه و میتونیم با عشق پر کنیم و دوباره دوست داشتن رو تجربه کنیم.
بنابراین فقط با بخشیدنِ خودمون میتونیم، خودمون رو از احساسات منفی رها کنیم.
راهکار برای بخشش خودمون
اگه نمیتونید که خودتون رو ببخشید به این فکر کنید که برای کارهایی که درست انجام دادید چقدر به خودتون تبریک گفتید و چقدر با خودتون اون خاطره رو مرور میکردید. جواب این سؤال شاید یکی دوبار باشه. وقتی که برای کارهای درست فقط یک یا دو بار خودمون رو تشویق میکنیم چرا باید برای یک کار اشتباه خودمون رو بارها ملامت و سرزنش کنیم؟
این موضوع که ما زخمی شدیم و نمیتونیم خودمون رو درمان کنیم به خاطر ضعفهایی که هست که داریم باید روی خودمون کار کنیم و بتونیم خودمون رو پانسمان کنیم تا رها بشیم و به شفا برسیم.
رنج زمانی به پایان میرسه که بدونیم رنج وجود داره؛ یعنی زمانی که ما از وجود چیزی با خبر میشیم میتونیم برای درمانش اقدام کنیم. اگه خودمون رو نمیبخشیم یعنی حداقل یک مانع وجود داره برای اینکه رنجی در ما هست. اگه آگاه هستیم که رنجی هست بهتر و عاقلانهتر آینه که تمومش کنیم تا به رهایی برسیم و اگه نمیدونیم که چه رنجی در ما هست و فقط میدونیم که یه چیزی هست که باعث آزار ما میشه میتونیم خیلی راحت به درمان برسیم.
از چه روشی؟
وقتی که از چیزی ناراحت میشیم یعنی نقطه ضعف داریم. نقاط ضعف ما یعنی جای زخمهای ما که هنوز خوب نشدن. جای زخم وقتی خوب نشده باشه با کوچکترین اتصالی درد میگیره. زخمهای روح ما هم همینه. با کوچکترین ناراحتی جای خودش رو نشون میده. با همین روش و تکنیک میتونیم تمام زخمهای روحمون رو شناسایی کنیم و به درمانشون بپردازیم.
راه حل برای بخشش خودمون
تکنیک آینه
برای اینکار جلوی آینه میریم و جملات مثبت رو به خودمون میگیم. مثلاً وقتی میگیم تو خیلی باهوشی. اگه این صفت مثل یک زخم در روح ما تازه باشه، نسبت به این جمله حالت تدافعی داریم. گاهی گریهمون میگیره. اخم میکنیم. به خودمون نیشخند میزنیم و با هر روشی به خودمون میفهمونیم که دروغ نگو. تو باهوش نیستی.
در مرحلۀ بعد میتونیم این جملات رو با روش هواپونوپونو پاکسازی کنیم؛ یعنی به احساسمون 4 جملۀ متأسفم لطفاً مرا ببخش متشکرم و دوستت دارم رو بگیم و تکرار کنیم تا به پذیرش برسیم. زمانی که به پذیرش رسیدیم میتونیم رها کنیم و روی باور دیگه کار کنیم.
البته تکنیک آینه رو هر روز انجام بدید و به هر جملهای که واکنش داشتید چه مثبت و چه منفی بنویسید. در بسیاری از اوقات مثلاً ما باهوش بودن یا خنگ بودن رو پاکسازی میکنیم و صفت خجالت و شرمندگی هم پاکسازی میشه؛ بنابراین اینجور نباشه که یکبار در آینه جملات تأکیدی بگید و تا پاکسازی کامل دیگه انجام ندید. نه. به کارتون ادامه بدید و متوجه تغییرات مثبت میشید.
شکرگزاری کردن هست.
شکرگزاری قدرتمندترین روش برای التیام زخمهای درونی ماست. یکی از جملات هواپونوپونو هم شکرگزاری هست. قدرت شکرگزاری بسیار زیاد و بالاترین سطح فرکانس رو داره. بابت هر چیزی که دارید شکرگزاری کنید از شانه و برس تا نمک و ادویه. بابت هر چیزی که دارید شکرگزاری کنید. کمکم متوجۀ برکات این کار میشید.
مسئولیت پذیری
وقتی قبول کنیم که ما مسئول تمام کارها هستیم دلیلی برای عدم بخشش نمیمونه.
آگاهی از قوانین کائنات برای بخشش خودمون
کائنات یا جهان هستی همیشه کار میکنن و درست هم کار میکنن؛ یعنی هیچوقت مشکلی پیدا نمیکنن. قانون جذب، همیشه کار کرده و همیشه اجسام رو به سمت خودش کشیده. بدون اما و اگری و یا بند و تبصرهای.
آگاهی از قوانین جهان هستی که در دورۀ قوانین بازی یاد میگیرید و تعداد از قوانین هم در همین سایت به صورت پادکست یا مقاله آموزش داده شده باعث میشه تا همسو با کائنات پیش بریم و در نتیجه در مسیر درست قرار بگیریم. وقتی که روحمون آسیب دیده و نتونستیم خودمون رو درمان کنیم یعنی در مسیر درست قوانین نیستیم. یکی از قوانین جهان هستی قانون علت و معلول هست؛ یعنی هر چیزی دلیلی داره. آسیبهای ما، آزار و اذیتهایی که شدیم دلیل داره. با شناخت دلایلشون متوجه میشیم که چجوری باید درمان رو انجام بدیم.
عزت نفس و حس خود ارزشمندی
همونطور که بارها گفتیم ریشۀ تمام مشکلات نداشتن عزت نفس هست. من خودم رو لایق بهترینها میدونیم چون ارزشمندم. دلیلی نداره زخمها و آسیبها رو با خودم یدک بکشم. کارهایی رو انجام میدم که باعث رشد و پرورش من بشه. نه ضعف و کوچیک شدنم.
مراقبه کودک درون و بخشش خودمون
این نوع مراقبه خیلی کمک میکنه که باورهای بازدارنده تون رو بشناسید متوجۀ نقاط ضعف و قوتتون بشید و بتونید از اونها به عنوان سکوی پرتاب برای رشد و تعالی تون بهره بگیرید.
متقاعد کردن خودتان
برای اینکه خودتون رو بتونید ببخشید لازمه که خودتون رو بتونید متقاعد کنید. ابتدا از طرف خودتون هر چیزی که باعث رنجتون شده رو بنویسید. مثلاً کاری کردید که الان عذاب وجدان دارید.
بعد به اون زمانی برید که اینکار رو کردید.
علم و آگاهی شما در چه حد بود؟
شرایط و موقعیتتون چجوری بود؟
ایا میتونستید کار دیگهای انجام بدید که بهتر باشه؟
اگه بله. چرا انجام ندادید؟
دلایل هر کاری که انجام دادید یا میتونستید انجام بدید اما ندادید رو بنویسید.
بعد از چند روز که روی این موضوع تمرکز کردید تمام نوشتهها رو بخونید متوجه میشید که بهترین کار رو با آگاهی که داشتید انجام دادید. شاید به خودتون ضربه زده باشید؛ اما مطمئنا فکر میکردی که ضربه زدن به خودتون بهترین کار هست. توجه داشته باشید که با آگاهی اون موقع و شرایطی که در اون بودید کارتون رو بررسی کنید.
بعد خودتون رو محکوم کنید و سعی کنید از خودتون دفاع کنید. چه دفاعی میتونید داشته باشید. اون دفاعیات رو با تجربۀ امروزتون انجام بدید.
به این ترتیب از بند و زندان عذاب وجدان رها میشید. چون ایمان پیدا میکنید که دانش اون روز شما در همون حد بوده. آگاهی از دل نور بیرون میاد. شما طبق نوری که میدیدید کار کردید. حتی اگه نورکم بوده باز نور بوده؛ بنابراین خودتون رو شماتت نکنید.
در پایان
بدون بخشش، زندگی با یک دوره بی پایان از رنجش و انتقام طی میشود.
ممنونم از اینکه همراه ما بودید
لطفاً نظراتتون رو بنویسید و هر انتقاد و پیشنهادی دارید مطرح کنید
اگر این مقاله براتون مفید بود لطفاً برای عزیزانتون هم ارسال کنید.
برای تهیۀ محصول لطفاً اینجا رو کلیک کنید
سپاس عالی بود
عالی بود
خدایا بابت این آگاهی سپاسگزارم 🙏💗🙏
خیلی عالی
سلام واقعا مقاله خیلی زیبایی بود و حالم رو عوض کرده، از بس که زیبا و روان توضیح داده شده
[…] بخشش خود یعنی چه؟ چند تکنیک قدرتمند برای بخشیدن خود […]
سلام اقای رحمانی عزیز
بهترین خوبی که نوشته های شما داره اینکه به زبان ساده نوشته میشه و هر کس با هر سن و سالی میتونه متوجه بشه
و دیگ اینکه بهترین و کاملترین راهکارها ارائه میشه
و قشنگ معلومه حرفهاتون دلی هست چون راحت به دل میشینه
شکر خدا بخاطر وجودتون اقای یاسین رحمانی عزیز
و ممنوون از شما .هر لحظه تون پر تز نور و برکت
و ممنوونم از تیم پشتیبانی عالی تون الخصوص اقای شمس
عالی
مرسی عالی
متقاعد کنیم خودمون رو ببخشیم چون لایق بهترینها هستیم
سلام. من دوره مسوولیت پذیریو گوش دادم ولی مسالم اینه وقتی با مشکلی برخورد میکنم و بخاطر مسایل لاینحل زندگیم از خودم متنفر و عصبانی میشم که باعث این بلاها شدم و عاجز میشم
عالی بود . سپاس فراوان
مممنونم عالی بود👏👏👏❤️
لوئیز هی نویسنده آمریکایی میگوید: «بخشش برای خودتان است، زیرا شما را آزاد میکند. به شما اجازه میدهد تا از زندانی که خود را در آن حبس کردهاید، خارج شوید».
اگر بخواهید در گذشته زندگی کنید و مدام حسرت روزهای از دست رفته را بخورید قطعا نمی توانید خود را ببخشید پس بهتر است این موضوع را بپذیرید که گذشته تنها به گذشته تعلق دارد و شما با بخشیدن خود می توانید احساس گناه و عذاب وجدان را کمتر کنید.
با بخشش خود افکار منفی از ما دور خواهند شد در نتیجه زندگی مثبتی خواهیم داشت و وضعیت روانی ما بهبود پیدا می کند.
دائم اسیر اشتباهات گذشته ایم و خودمون رو سرزنش میکنیم و لحظات زندگی رو به کام خود تلخ میکنیم
عالی و آموزنده، سپاس
ما همیشه عادت داریم بیشتر روی اشتباهات متمرکز بشیم و خودمون رو تنبیه کنیم و کمتر به کارهای خوب و مفید خودمون توجه و تحسین می کنیم
ممنونم. اگاهی مفیدی بود
عالی بود ممنون بابت این آگاهی های مفید
خدایاشکرت
“شکرگزاری قدرتمندترین روش برای التیام زخمهای درونی ماست.” …. شکرگزاری مثل آبیه که روی آتیش ریخته میشه
ممنون عالی بود
وقتی قبول کنیم که ما مسئول تمام کارها هستیم دلیلی برای عدم بخشش نمیمونه.
سپاس بابت این مقاله
“خودمون رو از زندگی محروم کردیم در واقع داریم بابت کاری که دیگران کردند خودمون رو مجازات میکنیم.” …. یه زمانی هر چقدر هم این صحبتها بهم گفته میشد، متوجهش نمی شدم. انگار نمی تونستم از روی زخمهایی که از دیگران خوردم عبور کنم و در نتیجه اش خودم رنج می بردم…. خدا رو شکر که بالاخره به این درک و فهم رسیدم.