شما منتظرید که رابطه‌تون درست بشه، وضعیت مالی‌تون درست بشه و… شش ماه هست که در حال تمرین هستید. همۀ اینا درسته و خیلی عالیه که در حال تمرین و کار کردن روی خودتون هستید. ولی این غر زدن‌ها و خسته شدن‌ها از نشانه‌های برونریزی ست.
چرا؟
چون در حین کار کردن روی خودتون هی از خودتون می‌پرسید:
کو؟!
چرا پولدار نشدم؟
چرا رابطه خوبی رو تجربه نکردم؟
برای چی اتفاقی نیافتاد؟
نکنه دارم خودم رو گول می‌زنم؟
همه اینها طبیعی هست و مشکلی نیست. ولی نباید این سؤالات تبدیل به بازدارندۀ ما بشه. نباید تبدیل به فرار از مسیر بشه.
این غر زدن‌ها یعنی همچنان در حال فرار از درس‌هایی که الان دارین هستید. در صورتی که باید بایستید و همین شرایطی که الان دارین رو بپذیرین…
چطور از درس‌های زندگیم فرار نکنم؟
باید با شرایطی که دارین به آرامش برسید. این یعنی چی؟ یعنی مسئولیت ۱۰۰ درصد شرایطی که دارین رو بپذیرین. آیا می‌تونید بپذیرین که مسئولیت شرایطی که الان درونش قرار دارین با خودتون هست؟ نه تقصیر شخص دیگری. آیا می‌پذیرید این چالش‌هایی که باهاش روبرو هستید رو خودتون (یا خودآگاه یا ناخودآگاه) خلق کردید؟
وقتی این رو بپذیرین شروع به کار کردن روی خودتون می‌کنین. دائم به دنبال یاد گرفتن درس‌ها هستید و مهمتر از هر چیزی ادامه می‌دین. ولی وقتی این رو نپذیریم، وارد فاز برونریزی و عدم پذیرش مسئولیت میشیم.
وقتی با شرایط اکنون‌تون به صلح رسیدید درس‌های شرایط الان‌تون که پاس بشه وارد مرحلۀ بعد زندگی‌تون می‌شید. یعنی رشد رو تجربه می‌کنین و آروم آروم در قالب اتفاقات طبیعی روزمره بهتر شدن زندگی تون رو خواهید دید.
موندن در مسیر تحت هر شرایطی
می‌دونم که می‌گید نمی‌شه، سخته… ولی دقیقاً همون جاهایی که ما می‌گیم سخته، نمی‌تونم به پذیرش برسم، همونجا درسی که باید پاس کنیم هست.
در ورزش بدنسازی یه نقل و قول معروفی هست که می‌گه: تمرین از اونجایی شروع میشه که درد عضلات شما شروع میشه. یعنی یه حرکت با وزنه رو شاید شما ۲۰ بار رفتید و بار ۲۱ام، درد در عضلات شما شروع میشه. تمرین اصلی عضله شما از بار ۲۱ به بعد هست.
در پاکسازی هواپونوپونو و دیگر مسیرهای خودشناسی، این غر زدن‌ها، نشانه‌های برونریزی ست که باید آگاه باشیم نسبت بهشون و اجازه ندیم از پاس کردن درس‌هامون عقب بمونیم.
از کجا بفهمم درس‌های زندگی من چی هستند؟
حالا با توجه به این گفته، همون‌طور که در کتاب‌های تا عشق و راهنمای مسیر هم توضیح دادم، این نکتۀ کلیدی بازی زندگی ست:
الان چی منو اذیت می‌کنه؟
اون چیزی که منو اذیت می‌کنه همون تمرین اصلی و همون درس‌هایی ست که باید پاس کنم.
کم‌کم که در پاکسازی هواپونوپونو مسلط میشیم اینو بهتر درک میکنیم که انگار ما خودمون داریم زندگی‌مون رو نقاشی می‌کشیم، مثل کودکی که داره رویاهاش رو نقاشی می‌کشه.
برای به این سطح از آگاهی رسیدن باید این رو همیشه گوشه ذهنتون داشته باشید که همواره درس اصلی تمام اتفاقات زندگی ما اینه: خالق خوب و بد زندگی‌مون خودمون هستیم. چیزی که در دوره رایگان مسئولیت پذیری ۱۰۰ درصد من در موردش گفتم همین هست.
کل مشکل شما اینه که زندگی‌تون رو همینطور که هست نمی‌پذیرید. همش فکر می‌کنین اشتباهی رخ داده! حق من نیست! در حق من بی عدالتی شده و….
شما فکر می‌کنین که زندگی‌تون باید فلان باشه، باید چنین چیزی داشته باشید، باید اینطور حس کنین و… شما در حال مقایسه زندگی‌تون با زندگی دیگران یا با استانداردهای خودساخته‌تون هستید. اما بدونید در حال فرار از این حقیقت هستید: شما خالق زندگی خودتون هستید.
اما فرار کردن درست نیست. فرار کردن فقط باعث میشه که شما احساس نارضایتی، عصبانیت، تنش و استرس بکنین. این روش باعث میشه که شما فرصت‌های زندگی رو از دست بدید و به جای رشد و پیشرفت، سکوت و سرگردانی رو تجربه کنین.
پس چه کار باید کرد؟
اول پذیرش وضعیت الان زندگی‌مون
باید زندگی‌تون رو بپذیرید. بله، همینطوری که هست. باید قبول کنین که شما خالق زندگی‌تون هستید و هر چیزی که الان دارین، نتیجه تصمیمات و عملکردهای خودتون است. باید فهمید که زندگی چالش‌برانگیر است و هر چالش یک درس دارد.
برای یادگیری درس های زندگی‌مون به نظر من، اولین قدم اینه که بفهمید باورهای ضمیرناخودآگاه شما چی هستند و چطور شکل گرفتند. باورهای ضمیرناخودآگاه شما، از تجربیات و تفسیرات شما از دنیا نشأت می‌گیرن.
اگه در این مسئله گیر دارین، پیشنهاد من اینه که دوره رایگان مسئولیت‌پذیری ۱۰۰ درصد رو بارها و بارها بشنوید:
دوره رایگان مسئولیت پذیری ۱۰۰ درصد
دوم شناسایی و بهبود باورهامون
این موضوع رو می‌تونید با استفاده از یک روش ساده ولی مؤثر بررسی کنین: لیست نویسی. برای شروع، یک کاغذ و خودکار بگیرین و یک سؤال به خودتون بپرسید: من درباره فلان مشکل در زندگیم چه باورهایی دارم؟
بعد، هر چیزی که به ذهنتون می رسه رو بنویسید. مثلاً:
- من باور دارم که همه آدم‌ها باید مهربان باشند.
- من باور دارم که پول فقط برای افراد خاص است.
- من باور دارم که خدا همیشه من رو حمایت می‌کنه.
حالا، لیست خودتون رو نگاه کنین و سعی کنین بفهمید که این باورها از کجا اومدن. شاید بعضی از اونها رو از خانواده‌تون، دوستانتون، معلم‌هاتون، رسانه‌ها، کتاب‌ها، فیلم‌ها و غیره یاد گرفتید. شاید بعضی از اونها رو هم از تجربیات خودتون در زندگی ساختید.
بعضی از باورهای ضمیرناخودآگاه شما ممکنه مثبت باشن و به شما کمک کنن تا به اهدافتون برسید. مثلاً، اگه شما باور دارین که خدا همیشه من رو حمایت می کنه، این باور می‌تونه به شما اعتماد به نفس و آرامش بده.
اما بعضی از باورهای ضمیرناخودآگاه شما ممکنه منفی باشن و جلوی شما رو از رشد و پیشرفت بگیرن. مثلاً، اگه شما باور دارین که پول فقط برای افراد خاص است، این باور می تونه به شما نشان بده که شما لایق پولدار شدن نیستید و نباید تلاشی در این زمینه انجام بدین.
چطور باورهای بازدارنده‌ام رو خنثی کنم؟
پس، لازمه که باورهای ضمیرناخودآگاه خودتون رو شناسایی و تجزیه و تحلیل کنین. ببینید کدومیک از اونا براتون مفید هست و کدومشون بازدارنده.
سپس، برای اون باورهای بازدارنده، با آوردن مثال‌های نقض در اطرافیان و دیگر آدم‌ها اونها رو خنثی کنین که این روش‌ها رو من کامل در دوره‌های دوست خوبم پول ۱ و ۲ توضیح دادم که اگه دوست داشتید در این موضوع عمیق‌تر کار کنین می‌تونید شرکت کنین:
سوم حل کردن چالش‌هایی که با اون روبرو هستیم
همزمان با پاکسازی کردن و کار روی باورهامون، باید به جای غر زدن به راه‌حل‌ها فکر کنیم. اینکه من چکار می‌تونم انجام بدم.
برای این برونریزی که من داخلش هستم، برای این چالشی که باهاش روبرو هستم، الان من چکار می‌تونم کنم؟
این سؤال رو همواره باید از خودمون بپرسیم و اون کارهایی که الان، با شرایط الان‌مون می‌تونیم انجام بدیم رو انجام بدیم.
شاید ذهنتون هی بهتون بگه نمی‌شه و نمی‌تونی و راه‌حلی نیست و… با این وجود شما این سؤال رو بنویسید، جایی جلوی چشمتان بذارید که به جای افکار منفی اتوماتیک، به صورت خودآگاه به راه‌حل فکر کنین.
شما به فکرتون جهت بدید نه فکرتون به شما.
سخت شدن مسیر
در اینکه مسیر خودشناسی و کار کردن روی خود گاهی سخت میشه شکی نیست. می‌دونم گاهی می‌بُریم و فکر میکنیم دیگه این شرایط هیچ‌وقت درست نمی‌شه.
ولی رشد ما دقیقاً از همینجا شروع میشه. از همین نقطه‌های سخت… کلید گذراندن این مرحله همین جمله معروف من هست که همیشه می‌گم:
تحت هر شرایطی، ادامه بدید.
این جمله رو بنویسید و جایی که جلوی چشم‌هاتون باشه بزنید تا اگه جایی مسیر سخت‌تر شد، پیمان خودمون با خودمون رو فراموش نکنیم.
ما قرار نیست مثل بیشتر آدم‌ها در دایره امن خودمون بشینیم و بگیم نمی‌شه! ما قراره رشد کنیم. قراره در مسیر زندگی‌مون به پیشرفت و موفقیت برسیم. پس با این حساب، این پیمان رو با خودمون می‌بندیم که تحت هر شرایطی ادامه می‌دیم.
چطور منتظر نتیجه نباشم؟
به هر حال بخشی از تمایل درونی ما به صورت خودکار منتظر نتیجه ست که ما در این مسیر قرار داریم. پس ما ناخواسته منتظر نتیجه هستیم. ولی نکته اینجاست که نباید این «انتظار» دغدغه ما باشه و بگیم: «اگه این نشه من می‌میرم!»
ما با این بخش کار داریم که در پاکسازی هواپونوپونو، همین منتظر نتیجه بودن که دغدغه زندگی ما شده رو هم پاکسازی میکنیم تا به ایمان برسیم.
به چه ایمانی؟
به این ایمان که
هر اتفاق فوق‌العاده‌ای در زمان و مکان درست برای من رخ می‌ده. من خیالم راحته.
برای عمیق‌تر شدن موضوع
برای درک عمیق‌تر این موضوع و جا نزدن در مسیر، دوره‌های زیر رو پیشنهاد می‌کنم:
در این کارگاه که (3 ساعت فایل صوتی ست) ابتدا در مورد ریشه‌های کمال‌گرایی در کودکی توضیح دادم و سپس مدل ذهنی که کمال‌گرایان افراطی دارن رو شرح دادم. بعد از اون مدل ذهنی جدید برای تبدیل کمال‌گرایی افراطی به کمال‌گرایی سالم رو آموزش دادم و گفتم باید چه کاری انجام بدید. قسمت اول این کارگاه رو به رایگان در بخش توضیحات محصول قرار دادم که بشنوید و ببینید به چه صورت هست.
کارگاه «انجامش بده!» برای رهایی از کمال‌گرایی
این دوره در رابطه با برون ریزی ست. در هر مسیری از خودشناسی و خودآگاهی که باشیم برون ریزی رخ می‌ده. وقتی که ما متوجه باشیم و بدونیم که مقاومت‌های ذهنمون باعث برون ریزی میشه، بهتر می‌تونیم عمل کنیم و به نتیجه برسیم. این دوره که یکی از جهان بینی‌های هواپونوپونو هست برای هر کسی که می‌خواد درست و اصولی پاکسازی کنه و در مسیر خودشناسی بمونه لازم و واجبه.
دوره گذر از نگهبانان دروازه (برونریزی و گذر از آن)
ماه دوم از سیستم رشد شخصی پاشو در رابطه با خداشناسی ست. اما نه اون خداشناسی که در دین و مذهب گفته شده. ما از جنبه و نگاهی متفاوت به این موضوع پرداختیم که در حوزۀ و مسیر رسالت ماست . یعنی پاکسازی و خودشناسی. این دوره بی‌نظیر رو از دست ندید.
عالی، متشکرم
خیلی عالی بود
فوق‌العاده بوووود این مطلب رو هر روز میخونم تا ملکه ذهن بشه واقعا عالی بود
[…] […]
درود استادجان
چقدر خوب که مدام تلنگر مسئولیت پذیری صددرصد رابه ما می زنید ،واقعا نیاز داریم به این تلنگرزیرا ذهن مدام مارابه قربانی بودن می کشاند
به نکات بسیار مهمی اشاره کردید
عالی مرسی
از کجا بفهمم درس‌های زندگی من چی هستند؟ الان چی منو اذیت می‌کنه؟ اون چیزی که منو اذیت می‌کنه همون تمرین اصلی و همون درس‌هایی ست که باید پاس کنم.
عالی
تحت هر شرایطی، ادامه بدید.